نماد سایت شرکت آرسس

پروتکل RIP چیست و چه کاربردی دارد؟

RIP - پروتکل RIP

پروتكل RIP

RIP مخفف  Routing Information Protocol  يك پروتكل  distance-vector است . پروتكل فوق در هر 30 ثانيه تمام اطلاعات موجود در جدول روتينگ را برای تمامی اينترفيس های فعال ارسال می نمايد. پروتکل RIP صرفا” از تعداد hop برای تعيين بهترين مسير به شبكه راه دور استفاده می نمايد .حداكثر تعداد hop  می تواند عدد 15 را داشته باشد و نسبت دهی عددی بالاتر از 15 به منزله غيرقابل دسترس بودن شبكه است.پروتکل RIP در شبكه های كوچك به خوبی كار می كند ولی برای شبكه های بزرگ كه دارای  لينك های ارتباطی WAN كند و تعداد بسيار زيادی روتر هستند مناسب نمی باشد .

در نسخه شماره يك صرفا” از روتينگ  class-full استفاده می گردد . اين بدان معنی است كه تمامی دستگاه های موجود  در شبكه می بايست از subnet mask مشابهی استفاده نمايند . محدوديت فوق به دليل ماهيت ارسال اطلاعات بهنگام می باشد. در نسخه شماره يك ، اطلاعات بهنگام ارسالی شامل اطلاعات subnet mask نمی باشند . در نسخه دو ، ويژگی جديدی به نام روتينگ Prefix ارائه شده است كه به كمك آن امكان ارسال اطلاعات subnet mask  به همراه مسيرهای بهنگام شده فراهم می گردد . به اين نوع روتينگ ، اصطلاحا” روتينگ classless گفته می شود .

این پروتکل که از بسته پروتکل TCP/IP می باشد اولین بار برای سیستم های یونیکس طراحی شده بود اما با گذشت زمان به دلیل کارایی نسبت بالا در شبکه هایی که بر پایه TCP/IP فعالیت می کردند با شماره پورت 520 وارد شد.

این پروتکل  که از پارامتر Hop Count  به عنوان Metric  استفاده می کند. RIP برای اینکه بتواند از به وجود آمدن Loop  در فرآیند روتینگ جلوگیری کند محدودیت تعداد Hop  های مجاز از مبدا به مقصد را به عنوان مکانیزم جلوگیری از Loop قرار داده است. حداکثر تعداد Hop  های مجاز در RIP عدد 15 است . این محدودیت تعداد Hop  باعث محدود شدن اندازه شبکه هایی می شود که RIP از آنها پشتیبانی می کند ، یعنی RIP را نمی توان در شبکه هایی که بیش از 15 عدد Hop  یا روتر دارند استفاده کرد. Hop Count مقدار 16 به معنی فاصله بی نهایت برای RIP در نظر گرفته می شود به زبانی دیگر یعنی Route مورد نظر از نظر RIP غیر قابل دسترسی در نظر گرفته می شود. پروتکل RIP با استفاده از مکانیزمهای Split Horizon ، Route Poisoning و HoldDown از انتشار اطلاعات Routing  اشتباه و پخش شدن چنین اطلاعاتی جلوگیری می کند.  RIP  معمولا در شبکه های کوچک از قبیل LAN یا مجموعه ای از LAN های کوچک که تشکیل یک Campus Area Network  را داده اند استفاده می شود.   از پروتکل RIP به عنوان یک پروتکل Interior Routing  یا مسیریابی داخلی یاد می شود. RIP توانایی تشخیص تغییرات را برای ارسال در هر بار انتقال routing Table ندارد و به همین دلیل در هر بار اشتراک گذاری Routing Table همه اطلاعات به یکباره منتقل می شود و قابلیت Incremental Update برای اینکار وجود ندارد. هر روتر همسایه اطلاعات را برای روتر همسایه دیگر ارسال می کند و به همین ترتیل اطلاعات در همه شبکه و روترها پخش می شود تا همه روترهای مجموعه Network Convergence  را تشکیل دهد. این مطالب کلیاتی در خصوص پروتکل مسیریابی RIP بود ، پروتکل RIP دارای دو نسخه یک و دو و next generation می باشد.

 

ویژگی های RIP version 1 : یک پروتکل Class-full است و از VLSM  پشتیبانی نمی کند، دارای امکان Authentication یا احراز هویت نیست،Advertisement  ها را به صورت Broadcast ارسال می کند.

 

ویژگی های RIP version 2 : در سال 1993 ارائه شد، یک پروتکل Classless است و از VLSM پشتیبانی می کند ، امکان Authentication یا احراز هویت را دارد.Advertisement  ها را به جای Broadcast به صورت multicast به آدرس 224.0.0.9 ارسال می کند.

ویژگی های RIPng : پشتیبانی از IPv6 واز پروتکل UDP با شماره پورت 521 استفاده می کند.

 

پروتکل RIP  از سه نوع تايمر مختلف برای تنظيم كارآئی خود استفاده می نمايد :

Route update timer : فاصله زمانی ارسال يك نسخه كامل از اطلاعات بهنگام روتينگ را مشخص می نمايد . در بازه زمانی فوق ، روتر  يك نسخه كامل از اطلاعات موجود در جدول روتينگ خود را برای تمامی همسايگان ارسال می نمايد . اين زمان معمولا” 30 ثانيه در نظر گرفته می شود .

Route invalid timer :  مدت زمانی را مشخص می نمايد كه پس از سپری شدن آن ، روتر به اين نتيجه خواهيد رسيد كه يك مسير غيرمعتبر است . اين زمان معمولا” 180 ثانيه در نظر گرفته می شود و اگر يك روتر در بازه زمانی فوق هيچگونه اطلاعات جديدی را در خصوص يك مسير خاص دريافت ننمايد ، آن مسير را غيرمعتبر می نمايد . در صورت تحقق چنين شرايطی ، روتر اقدام به ارسال اطلاعات بهنگام برای تمامی همسايگان خود می نمايد تا به آنها بگويد كه مسير غيرمعتبر است .

Route flush timer :  مدت زمان بين غيرمعتبر اعلام شدن يك مسير و حذف آن از جدول روتينگ را مشخص می نمايد . اين زمان معمولا” 240 ثانيه در نظر گرفته می شود . قبل از اين كه يك مسير از جدول روتينگ حذف گردد ، روتر اين موضوع را به اطلاع  همسايگان خود می رساند . مقدار Route invalid timer می بايست كمتر از route   flush timer  باشد تا روتر زمان كافی جهت اطلاع به همسايگان خود را قبل از بهنگام سازی جدول در اختيار داشته باشد .

خروج از نسخه موبایل