پردازشگر ( CPU : Central Processing Unit ) واحد پردازش مرکزی است که مغز اصلی یک سیستم است.
حافظه CACHE در CPU
حافظه cache پردازشگر (CPU) یک حافظه محدود است که با از بین رفتن جریان برق، اطلاعات موجود در آن از بین خواهد رفت؛ برای بالا بردن سرعت پردازش و دسترسی سریعتر سی پی یو به داده های قبلی، دادهها به صورت موقت درحافظه Cache ذخیره می شود و تا زمانی که از نظر حجم ، فضای کافی در آن وجود داشته باشد، نگهداری و در صورت پر شدن فضای موجود در حافظه Cache، داده های قدیمی که در حافظه Cache قرارداشته است، از حافظه Cache خارج شده و داده های جدید جایگزین میشود.
پردازشگر (CPU) برای دسترسی به داده های مورد نیاز خود ابتدا به حافظه Cache سطح ۱ (Cache L1) مراجعه میکند، اگر دادههای در خواستی در این سطح حافظه Cache به دلیل محدود بودن فضای موجود و خارج شدن دادههای قدیمی از حافظه Cache وجود نداشته باشد، به حافظه Cache سطح ۲ (Cache L2) مراجعه میکند و اگر در این سطح از حافظه Cache هم وجود نداشت به حافظه Cache سطح ۳ (Cache L3) مراجعه کرده و اگر دادههای مورد نیاز در این سطح نیز وجود نداشت، برای دسترسی به دادهها در مرحله آخر به حافظه اصلی یعنی حافظه RAM رجوع خواهد کرد.
کار RAM در کامپیوتر چیست؟
برای دسترسی سریع تر پردازشگر به اطلاعاتی که زیاد استفاده میشوند، رم مورد استفاده قرار میگیرد. فرض کنید برخی از اطلاعات و برنامهها به میزان زیادی استفاده میشوند. این اطلاعات به صورت خودکار در رم قرار میگیرد تا پردازشگر برای دفعات بعد مجبور نباشد به هارد دیسک رجوع کند، چرا که با این کار سرعت پردازشگر کم میشود که با وجود رم به سرعت افزوده میشود؛ در نتیجه هر چه مقدار حافظه Ram یک سرور بیشتر شود، به همان میزان به مقدار اطلاعاتی که میتوانند در آن ذخیره شود، اضافه میشود که این خود باعث میشود تا پردازشگر یا سی پی یو کمتر به هارد مراجعه کرده و موجب افزایش چشمگیر سرعت خواهد شد.