در قسمت اول این مقاله مطالبی در مورد عمل Subnet گفته شد، در این مقاله به ادامه این مطلب و عمل ساب نت در آدرسهای IP پرداخته خواهد شد.
وقتی شما تعداد بیت های شبکه خود را شناختید ، مثلا ۲۴ یا۲۵ یا ۲۶/ را داشتید ، این قابلیت را خواهید داشت که قسمت شبکه خود را گسترش داده و با استفاده از زیاد کردن Netmask تعداد محدوده های IP بیشتری را ایجاد کنید . تعداد بیت هایی که شما به داخل قسمت میزبان یا Host ID خود وارد می شوید تعیین کننده تعداد سگمت ها و تعداد سابنت ها (Subnet) است که ایجاد کرده اید . طولانی کردن Netmask به تعداد n بیت باعث ایجاد ۲ به توان n عدد سابنت خواهد شد .خوب بیایید در یک مثال عملی این موضوع را روشن کنیم ، ببینید که چه اتفاقی رخ می دهد زمانی که شما ۲ بیت از Subnet را استفاده می کنید . تعداد بیت های قسمت میزبان یا Host به عدد ۶ می رسد ( ۲ بیت قرض داده ) . در این حالت شما با استفاده از دو بیت ، می توانید ۴ حالت و محدوده مختلف IP یا Subnet مختلف ایجاد کنید. به شکل زیر توجه کنید :
کاری که در واقع ما در مرحله قبل انجام دادیم این است که از یک محدوده آدرس دهی شبکه ، ۴ عدد محدوده آدرس دهی یا به مفهوم فنی تر از یک عدد ساب نت موجود ۴ عدد Subnet جدا کردیم . باز هم تکرار میکنم ، تعداد بیت ها در هر ساب نت اگر همگی صفر بودند نمایانگر Net ID یا شناسه شبکه است و اگر همگی ۱ بودند نمایانگر Broadcast IP هستند که ما می توانیم از همین روش شروع و پایان هر ساب نت را در اینجا تعیین کنیم ، به جدول زیر دقت کنید:
نکته مهم
بعضی از مسیریاب های قدیمی Subnet Mask های همه Route های موجود را مسیریابی نمی کنند . این مسیریاب ها اعداد تمام ۱ و تمام ۰ را درک نمی کنند و این Subnet ها را تشخیص نمی دهند ، بنابراین ممکن است که این محدوده آدرس ها را نتوان در اینگونه مسیریاب ها استفاده کرد.
