در قسمت اول با یک سری از ویژگیهای آدرس IPv6 آشنا شدیم، در این قسمت نیز برخی از ویژگیها از جمله تنظیمات خودکار، امنیت، پروتکلها و … آشنا خواهیم شد.
تنظیمات خودکار اینترنت پروتوکل ورژن ۶
آی پی ورژن ۶ امکان آدرس دهی خودکار برای دستگاه های IPv6-enabled را فراهم می‌کند. این امر موجب بهبود زیاد مدیریت مقیاس پذیری شبکه خواهد شد. دستگاه های جدید به طور مستقیم به شبکه بدون نیاز به تنظیم دستی IP و یا وجود سرور DHCP متصل می‌شوند. همچنین مدیر شبکه به راحتی قادر است که تعداد زیادی از سیستم ها را از یک شبکه به شبکه دیگر منتقل کند.
امنیت اینترنت پروتوکل وی ۶
آی‌پی وی ۶ لزوم IPSEC را اجباری می‌کند و درنتیجه یک قالب امنیتی یک پارچه برای ارتباطات اینترنتی فراهم می‌کند. IPSEC برای پیاده سازی رمزنگاری و نیز تصدیق استفاده می‌شود. دربسیاری از پیاده سازیهای IPv4 امکان فعال سازی IPSEC نیست و در نتیجه سطح امنیت کاهش می یابد.
افزایش Mobility و Multicast
آی‌پی وی ۶ به شبکه های بیسیم امروزی با افزایش mobile IPv6 کمک می‌کند.
اضافه شدن فیلد Scope به IPv6 موجب بهبود قالب کاری ترافیک های Multicast شده است.
خانواده پروتکل IPv6
IPv6 فقط یک پروتکل منفرد و تک نیست بلکه شامل یک خانواده ای از پروتکل ها است که جایگزین خانواده پروتکل IPv4 می‌شود. خانواده آی‌پی وی ۶ دربرگیرنده پروتکل پایه IPv6 و معماری آدرس دهی جدید آن است.
IPv6 همچنین شامل پروتکل بسط یافته ICMPv6 که تأمین کننده امکانات تنظیمات خودکار و کشف همسایه (همانند عملکرد ARP در IPv4)، کشف مسیر MTU (به این دلیل مهم است که فقط نود سرچشمه در آی‌پی وی ۶ قادر است، بسته‌ها را Fragment کند.)، پیغام دهی اطلاعاتی و خطا (شامل pingv6)، کشف Multicast Listener (همانند IGMP برای IPv4) و کارکردهای مربوط به Mobile IPv6 است.
DHCPv6 نسخه جدید DHCP برای IPv6 است. از آنجایی که IPv6 دارای امکان تنظیم خودکار آدرس های IP میباشد، DHCPv6 همیشه مورد نیاز نیست. DHCPv6 به طور کامل از نو طراحی شده و فقط از نظر مفهومی شبیه به DHCP میباشد. DHCPv6 همچنین شامل کارکردهای جدید مثل تنظیم مجدد و تصدیق (authentication) سرچشمه سرور است.
پروتکل های Interior Routing برای آی‌پی وی ۶ شامل RIPng (next generation RIP) و OSPFv3 است. RIPng بسیار شبیه به RIPv2 است که برای تبلیغ IPv6 network prefixes ایجاد شدهاند. لذا این پروتکل برای استفاده در شبکه های کوچک و متوسط بسیار مناسب است.
OSPFv3 یک پروتکل Link State براساس OSPFv2 با اعمال یک سری از تغییرات است که بیشتر بر روی یک لینک اجرا می‌شود تا یک subnet. هر LSA دارای یک flooding scope میباشد و OSPF authentication به دلیل امنیت ذاتی ایجاد شده توسط IPv6-IPSEC حذف شده است. در یک اجرای نمونه به هر دو پروتکل OSPFv3 و OSPFv2 برای ایجاد افزونگی نیاز خواهد بود. OSPFv3 برای تبادل اطلاعات مسیر یابی آی‌پی وی ۶ و OSPFv2 برای تبادل اطلاعات مسیر یابی IPv4.
یکی از بزرگترین ابتکارات بشریت در حوزه آی تی (IT) میتواند معرفی اینترنت پروتوکل ورژن ششم باشد، در حالی که با اعداد بسیار بزرگ سر و کار داریم اما هیچ گونه پیچیدگی مشاهده در کار کردن با آن مشاهده نخواهد شد. از طرفی که در آینده نه چندان دور IPv4 به طور کلی کنار گذاشته خواهد شد و ما ناچار به استفاده از ورژن جدید خواهیم بود. لذا یاد گیری آن امری اجتناب ناپذیر خواهد بود.
